қор таусылып бітті

См. также в других словарях:

• жермай — (Қост., Жанг.; Жезқ., Ұлы.; Қ орда: Қарм., Сыр., Арал) керосин. Бізде ж е р м а й л ы шам жоқ (Қост., Жанг.). Ж е рм а й ала алмай қалдым, сенен ж е р м а й сұрайын деп отырмын (Жезқ., Ұлы.). Бір кезде ж е р м а й табудың өзі бір қиямет еді, бұл… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• жінігу — (Монғ.) 1. ет қанталап босау. Қатты желіп келгендігі ме, ту биенің еті ж ін і г і п кетті (Монғ.). 2. әуре болу, әурелену, асығып үсігу. Әділ қоғам құрмаққа, жанталаса ж і н і к т і к (“Шұғыла”, 1992, №4, 19). Амалы таусылып, апшысы қуырылған… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қалып — 1 (Сем.: Көкп., Ақс.) кірпіш, құйылған кесек. Қ а л ы п таусылып қалғандықтан, үй жиюды уақытша тоқтаттық (Сем., Көкп.) 2 (Алм., Кег.) сандық, белдік, жүген сияқтыларға күмісті әшекей жасайтын аспап. Мынаны қ а л ы п қ а құйып жасаған екен (Алм …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• түйнек — 1 1. (Павл., Үрлі.) ешкіде болатын ауру. 2. (Сем., Ұрж.; Түрікм.: Таш., Көнеүр.) мал ауруы, әсіресе ботада жиі кездеседі. Т ү йн е к келгір (Түрікм., Таш.). Т ү й н е к келгір, қара қой үйдің киізін жұлып жеп болатын болды (Түрікм., Көнеүр.) 2 1 …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• чоқа — (Сем., Ұрж.; Монғ.) үй сылайтын ақ балшық. Үйде ч о қ а таусылып қалыпты. [Чоқа монғол тілінен енген сөз. Монғол тілінде шохой, зуурсан шохой әк, ақ бор (Монг. рус. сл., 185)]. қ. чоқалау …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• шоқа — 1 1. (Ақт., Ойыл) әр жерге үйілген 10 баулық тары үйіндісі. Тарыны ш о қ а л а п үйіп кете береміз (Ақт., Ойыл). 2. (Ауғ.) тары үйіндісі. 3. (Рес., Сарат.) шөмеле, шөп үйіндісі. Шөпті шапқан соң ш о қ а қылып үйеді (Рес., Сарат.) 2 (Монғ.) үй… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• шыра — 1 (Түрікм.: Красн., Ашх., Таш., Мары) керосинмен жанатын шам. Ш ы р а н ы ң шүйшісін (қ.) шағып алма (Түрікм., Мары). Майы таусылып, ш ы р а жағылмай қалды үйге (Түрікм., Таш.). [Түрікменше чыра (Туркм. рус. сл., 1940); қарақ. шыра (Карак. рус.… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• адағайлат — адағайла етістігінен жасалған өзгелік етіс. Сонан соң жадыраған жаз таусылып, қылышын сүйретіп қыс келгенде а д а ғ а й л а т а қуып әкеліп және бір тарлау қораға қамайтын (Жұлдыз, 1972, 5, 121) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• ақ — зат. в ет. Бұзаулы сиырда, қозылы қойда болатын жұқпалы, әрі зілді дерт. Мұндай жағдайда малдың сүті тартылып қалады. Егер бір қой а қ болып ауырса, ол қоралы қойға түгел жұғады (Ж. Бабалықұлы, Мал ауруы., 8). Ақ айыл болды. Көп мініліп, арқасы… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі